3.1.12

καλοκαίρι

διάβασα ένα άρθρο στο πανεπιστήμιο που έλεγε πως 
οι άνθρωποι σιγά σιγά τελειώνουν
η τελευταία γενιά δεν θα αναπαραχθεί
θα γεράσει και κάποια στιγμή δεν θα μείνει κανείς

μετά σκεφτόμουν θα μείνουν μονο μηχανές στον πλανήτη
θα περπατάνε φούρνοι μικροκυμάτων αγκαλιά με τηλεοράσεις πλάσμα 
πάνω σε χωματερές 
και θα κάνουν βόλτες 
ανάμεσα σε μισογκρεμισμένες πολυκατοικίες και παρτέρια

τα αυτοκίνητα θα ανασαίνουν βαριά
θα έχουν βλέφαρα
μπορεί να έχουν και δάχτυλα
θα είναι σαν άνθρωποι
σαν τον παππού σου που δεν τον γούσταρες πολύ 
αλλά μετά πέθανε

έτσι το σκεφτόμουν

θα είναι πάντα καλοκαίρι μετά
ένα μακρύ γαμημένο καλοκαίρι
κίτρινο
ιδρώτας
ξερό χώμα και χορτάρια ανάμεσα σε παρατημένα πλυντήρια και ραπτομηχανές
όλα θα είναι εύφλεκτα
να τα κάψουμε μια ώρα αρχύτερα;
να τα κάψουμε;
να τα κάψουμε;
ε;
ε;

ε, κάψτε τα.

3 σχόλια:

  1. Ητανε καποτε μια τυπισα
    φωτουλα κυρμανιδου τη λεγανε
    εγραψε
    "θελω να γινω απ εξω
    οπως κι απο μεσα
    γιατι ενα σπασμενο μυαλο
    δεν ησυχαζει
    παρα μεσα σ ενα σπασμενο κεφαλι"

    φιλαρακι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. μιας και τό'φερε η κουβέντα να σου αφιερώσω κι ένα τραγουδάκι
    http://www.youtube.com/watch?v=WGoi1MSGu64

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. χμ.
    θα μπορούσα να αφήσω ένα μικρό σπιθάκι χαράς σε όλα σου τα κείμενα.
    σε ανακάλυψα τώρα, δεν ξέρω με τί καταπιάνεται η ζωή σου, αλλά έχεις μεγάλο δώρο στις λέξεις.
    καλό βράδυ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή